به خـدایی خـدا، من به شما محـتاجم            تـشنه کامم، به تو ای آب بقا محتاجم

»ای که یک گوشۀ چشمت غم عالم ببرد»            من به یک گوشۀ چشمان شما محتاجم

پـنجه بر پـنجـره فـولاد شما افـکـندم            به صد امـید رسـیدم، به شفا محتاجم

چه کسی مثل تو در پیش خدا محبوب است            در حق من تو دعا کن، به دعا محتاجم

هرکه محتاج تو شد خیر دو دنیا دارد            این روا نیست بپرسند چرا، محتاجم؟

من ز تو توشۀ فـردای قـیامت طلـبم            مثل سلـمانی تو، کی به طلا محتاجم

هیچ کس مثل تو دست من مسکین نگرفت            به عـطا و کـرم تو به خـدا محـتـاجم

گفتی یک‌بار بیایی، به سه جا می‌آیم            به فدایت، به تو من در همه جا محتاجم

دم جان دادن و تاریکی قبر و میزان            «تک و تنها نگذارید مرا، محتاجم»

سائل توست«وفایی» و دمـادم گوید            به عنایت، به کرامت، به وفا محتاجم